بازی State of Decay 2 پس از گذشت پنج سال از نسخه اول، قصد دارد تا دوباره ما را وارد جهان آخرالزمانی کند و به یک تجربه تلاش برای بقای تمامعیار تبدیل شود.
مقاله مرتبط
زامبیها همیشه حضور پررنگی در بازیهای ویدیویی داشتهاند؛ از همان بازیهای قدیمیتر مثل سری Resident Evil با آن زامبیهای کُند، خسته ولی خطرناک گرفته تا حتی تجربههای عجیبتری مثل Plants Vs. Zombies که زامبیها را در برابر گیاهان قرار میداد. این موجودت از گور برخاسته همیشه بهانه خوبی برای ساخت بازی در سبکهای مختلف مخصوصا اکشن بودهاند و خب در جلب رضایت گیمرها هم موفق ظاهر شدهاند. در سال ۲۰۱۳، استودیو آندد لبز یک بازی زامبی-محور با نام State of Decay 2 ساخت که تجربهای نسبتا جدید با محوریت زامبیها به شمار میرفت؛ این بازی که شباهت زیادی به سریال محبوب The Walking Dead داشت، گیمر را در نقش شخصیتی قرار میداد که باید بیش از هر چیزی، برای زنده ماندن در یک جهان آخرالزمانی و بیرحم تلاش میکرد و البته، به جز خودش باید هوای بازماندگان دیگر این جهان را هم میداشت و با ساخت یک کمپ برای بازماندگان و رهبری آن، جان افراد زیادی را نجات میداد.
حال نسخه دوم این بازی، کمتر از ۱۰ روز دیگر برای ایکس باکس وان و کامپیوتر منتشر خواهد شد و خب آندد لبز قصد دارد در این نسخه، با حفظ هسته اصلی نسخه اول، تجربهای به مراتب بزرگتر، جذابتر و واقعگرایانهتر ارائه کند. داستان State of Decay 2 مدتی پس از نسخه اول آغاز میشود؛ جایی که در نقطهای در شمال غربی آمریکا، زامبیها تقریبا همهچیز را از پایگاههای نظامی گرفته تا شهرهای کوچک و بزرگ تصرف کردهاند و در نتیجه، یک آخرالزمان واقعی بهوجود آمده است. این وسط عدهای نهچندان زیاد هم از مردم زنده ماندهاند که به صورت گروههای کوچک یا به صورت انفرادی، برای بقا تلاش میکنند. در این بین گیمر هم نقش یکی از همین بازماندهها را ایفا میکند که ابتدا باید برای بقای خودش تلاش کند و پس از آن سعی داشته باشد به کمک بازماندگان دیگر هم برود.
از بعد گیم پلی، State of Decay 2 کم و بیش شباهت زیادی به نسخه اول خواهد داشت و Undead Labs به جای آنکه بخواهد بازی را کاملا از ریشه متحول کند و تجربهای کاملا جدید بسازد، صرفا قصد دارد همان ویژگیهای نسخه اول را ولی در مقیاس بزرگتر و با جزییات بیشتر ارائه دهد. برای مثال، اجازه بدهید از جهان بازی شروع کنیم. State of Decay 2 یک بازی جهانباز است و قرار است در آن، شاهد محیطهایی باشیم که تنوع نسبتا بالایی هم دارند. به طور دقیقتر، سازندگان اعلام کردهاند که در State of Decay 2 شاهد تقسیم شدن محیط کلی به چند محیط کوچکتر خواهیم بود که هریک از این محیطهای کوچکتر، تقریبا وسعتی در حدود کل نقشه نسخه اول بازی دارند! بزرگ بودن جهان بازی خود امتیاز مثبتی برای State of Decay 2 است و این کار سازندگان در بزرگتر کردن محیطها، قابل تحسین است؛ ولی خب سوالی این وسط پیش میآید و آن هم اینکه آیا این محیطهای بزرگتر، پرجزییاتتر هم هستند یا خیر؟
به هر حال همه ما بازیهای جهانبازی را تجربه کردهایم که جهان بزرگی داشتند، ولی خبری از جزییات ریز و درشت در محیطهای آنها نبود و به همین دلیل هم گشت و گذار در جهان بازی، به تجربهای خستهکننده بدل میشد. خب، خبر خوب برای طرفداران State of Decay 2 این است که سازندگان اعلام کردهاند قصد دارند از این نظر هم جهان خوبی خلق کنند و مثلا ممکن است در طول گشت و گذارهایتان در جهان بازی، با خانهای خالی از سکنه روبهرو شوید که آیتمهای باارزشی در آن انتظارتان را میکشند یا حتی به یک بازمانده تنها برخورد کنید که میتوانید او را به کمپ خودتان ببرید. البته گشت و گذار در محیط همیشه هم بیخطر نیست و گاهی هم ممکن است به گروهی از زامبیها برخورد کنید که مبارزه با آنها، مخصوصا وقتی تنها باشید، هرگز کار راحتی نخواهد بود.
اما از عنصر جهان بازی که بگذریم، باید سراغ موردی برویم که از قضا، تعریفکننده سبک بازی State of Decay 2 است. این عنصر همان بحث تلاش برای بقا است که استودیو آندد لبز میخواهد آن را به شکلی کاملا واقعگرایانه در بازی به تصویر بکشد. در وهله اول، شما یک انسان هستید و نیازهای انسانی دارید که در بازی، نادیده گرفته نشدهاند. مثلا به عنوان یک انسان، شما نیاز به خواب و غذا خواهید داشت و توجه نکردن به هرکدام از اینها، میتواند قدرت جسمانی شما را تا حد زیادی کاهش بدهد و مثلا نتوانید مسافتی طولانی را بدوید یا با آن قدرت همیشگی با زامبیها مبارزه کنید. یا به عنوان یک مثال دیگر، درست است که سوار شدن در ماشین و حرکت کردن در جهان بازی به وسیله آن یک حس امنیت برای شما به ارمغان خواهد داشت، ولی کافی است سوخت همین ماشین به پایان برسد تا وسط ناکجاآباد یا حتی وسط گروهی از زامبیهای وحشی، تنها و بیدفاع بمانید و این قضیه، وقتی بدتر میشود که شب باشد!
بله، چرخه طبیعی شب و روز درست مثل نسخه اول بازی، در State of Decay 2 هم وجود خواهد داشت و شبها و روزهای بازی، کمی هم طولانیتر از نسخه قبلی خواهند بود و خیلی زود بین این دو سوییچ نخواهد شد. اما از آن مهمتر، این است که شرایط بازی در شب و روز، کاملا متفاوت است. طبق ادعای سازندگان، در بسیاری از بازیهای ویدیویی، شب به شکلی که باید به تصویر کشیده نمیشود؛ به این صورت که آن تاریکی شب به شکل طبیعی در بازیها دیده نمیشود و حتی وقتی که شما در شب مشغول انجام کاری هستید، باز هم به حد کافی محیط روشن است که بتوانید راحتتر فواصل نزدیک یا حتی دور را مشاهده کنید. به همین دلیل هم آندد لبز قصد دارد در State of Decay 2 شبها را تاریکها و طبیعیتر به تصویر بکشد. البته انتظار نداشته باشید که مثلا در شب، دو متر جلوترتان را هم نبینید، ولی خب بازی، آن حس تاریکتر و صد البته خطرناکتر بودن شب را به تصویر خواهد کشید. علاوه بر این تاریکی، زامبیها هم در شبها خطرناکتر خواهند بود و کافی است در این زمان با درخشش سرخرنگ چشمان ترسناک آنها روبهرو شوید تا بدانید که حسابی در دردسر هستید.
به زامبیها اشاره کردیم و خب چرا کمی بیشتر از آنها نگوییم؛ در State of Decay 2 مثل نسخه قبل و حتی در مقیاسی بهتر از آن، شاهد زامبیهای متنوعی خواهیم بود. برای مثال، گروهی از زامبیها که همان زامبیهای معمولی باشند، معمولا به صورت گروهی در محیط بازی دیده میشوند و مبارزه با آنها سادهترین است. البته توجه داشته باشید که حتی این زامبیها هم به شکلی نخواهند بود که بتوانید مثل یک بازی هک اند اسلش، وارد گروهی بزرگ از آنها شوید و همهشان را تکه پاره کنید. حتی این زامبیها هم مخصوصا وقتی که به شکل گروهی در دنیای بازی باشند، خطرناک میشوند و میتوانند شما را به دردسر بیندازند. علاوه بر این، یک گروه دیگر از زامبیها هم هستند که در مقایسه با زامبیهای معمولی، سرعت بسیار بالاتری دارند و میتوانند در زمان خیلی کمی خودشان را به شما برسانند و حتی، به دلیل سرعت بالاتر آنها، شلیک و تیراندازی به سمتشان هم کار سختتری خواهد بود. اگر فکر میکنید زامبیهای بازی به همین دو مورد محدود میشوند، سخت در اشتباه هستید؛ چرا که یک نوع دیگر از زامبیها هم در بازی خواهیم داشت که کافی است متوجه حضور شما بشوند تا با ایجاد سر و صدا، کاری کنند که خیلی زود گروههای بزرگی از زامبیها به سمتتان حملهور شوند. در نهایت و با اینکه تنوع زامبیهای بازی به همین موارد خلاصه نمیشود، ولی یک نوع جالب دیگر از زامبیها هم هستند که جثه بزرگی دارند و پس از اینکه به دست شما کشته شوند، منفجر میشوند و نوعی گاز سمی در اثر این انفجار در فضا پخش میشود که همین هم میتواند کُشنده باشد.
خب حس میکنم تا به اینجا توانستهایم به حد کافی از خطراتی که در دنیای بازی شما را تهدید میکنند، صحبت کنیم، ولی در برابر این خطرات، شما هم کاملا بیدفاع نخواهید بود و بازی قصد ندارد برای القای حس تلاش برای بقایش شما را همیشه در موقعیت ضعف شدید قرار دهد و از این طریق، تجربه بازی را به چیزی سخت و خستهکننده بدل کند. با این حال قرار هم نیست که در State of Decay 2 مثل یک بازی شوتر، به تنوع بالایی از سلاح دسترسی داشته باشید و بتوانید خیلی راحت زامبیها را قلع و قمع کنید. در این بازی، باید اول از همه ارزش سلاحهای گرم و مهمات آنها را بدانید. شاید بتوان در برابر زامبیهای ضعیفتر با سلاح سرد هم شانس موفقیت داشت، ولی وقتی تعداد زامبیها زیاد باشد یا آنها از انواع قویتر باشند، دیگر سلاح سرد خیلی جوابگو نخواهد بود و باید سراغ سلاح گرم بروید؛ سلاحهایی که پیدا کردن مهمات آنها، سخت است و از آن سختتر، استفاده درست از آنها است. شاید شلیک کردن به زامبیها با این نوع اسلحه جذاب باشد، ولی در دنیای آخرالزمانی بازی، شما به مهمات محدودی دسترسی خواهید داشت و به همین دلیل، اصطلاحا حتی تک گلولهها هم باارزش هستند و باید در مصرف درست آنها دقت داشته باشید. از طرف دیگر، سلاحهای سردی مثل چوب یا چیزهایی مثل یک پیچگوشتی هم همیشه قابل اعتماد نیستند و در اثر استفاده بیش از حد، میشکنند؛ پس لازم است که در بازی، همیشه یکی دوتا اسلحه دیگر هم داشته باشید که در اثر از بین رفتن اسلحه اصلیتان، بتوانید از آن استفاده کنید و بیدفاع نمانید.
اما یکی دیگر از ویژگیهای جدید بازی State of Decay 2، اضافه شدن امکان تجربه بازی به شکل Co-Op و از آن مهمتر، این است که شما در هر لحظهای میتوانید وارد این حالت یا از آن خارج شوید. به عنوان مثال، ممکن است در بخشی از بازی به شرایط سختی برسید که تعداد زیادی زامبی شما را محاصره کرده باشند و در این حالت، داخل یک خانه تنها مانده باشید. در این لحظه میتوانید با استفاده از اسلحه منور، تیری شلیک کنید و از بازیکنان دیگر کمک بخواهید. شما حتی میتوانید هر زمان که مایل بودید، وارد بازی دیگران شوید و ماجراجوییهایتان را نهایتا با سه بازیکن دیگر در قالب یک تیم چهار نفره ادامه بدهید.
با اینکه حالت Co-Op بازی میتواند جذابیت بیشتری به تجربه بازی ببخشد، ولی موردی وجود دارد که جذابیت این حالت را تهدید میکند و آن هم ریسک بالای بازی کردن در یک تیم ناهماهنگ است. در State of Decay 2، ما شاهد عنصر Permadeath هستیم؛ به این صورت که شما قادر خواهید بود شخصیت خودتان در بازی را شخصیسازی کنید، با وی سلاحهای متنوعی جمعآوری کنید یا حتی با کسب Xp، وی را قویتر کنید، ولی پس از مرگ، همه اینها از بین خواهند رفت و باید کارتان را با یک شخصیت صفر آغاز کنید. خب وقتی که شما به تنهایی بازی میکنید، میدانید که مسئولیت اشتباهاتتان با خودتان است و در صورتی کشته خواهید شد که خودتان اشتباهی مرتکب شوید. ولی خب در حالت Co-Op، ممکن است شما همراه با تیم وارد یک موقعیت خطرناک شوید، ولی در وسط درگیری، یک یا چند نفر از اعضای دیگر تیم شما را به نوعی سپر بلای خودشان کنند و فرار را به قرار ترجیح بدهند. در این حالت نهتنها لذتی از حالت Co-Op نخواهید برد که بیشتر اعصابتان خورد خواهد شد. با این حال در صورت داشتن یک تیم درست و حسابی، تجربه Co-Op بازی میتواند بسیار لذتبخش باشد و آن حس همکاری برای زنده ماندن در دنیای آخرالزمانی State of Decay 2 را به بهترین شکل القا کند.
تقریبا به همه عناصر گیمپلی بازی اشاره داشتیم و نوبتی هم که باشد، نوبت مواردی مثل ساخت و ساز و مدیریت پایگاه در بازی است. این مساله در نسخه قبلی بازی هم وجود داشت و در State of Decay 2، قرار است بهتر از قبل شود. شما به مرور زمان با بازماندگانی روبهرو خواهید شد که میتوانید به آنها در کمپ خودتان پناه بدهید. این کاراکترها بیش از اینکه شخصیتهایی تکبعدی و کاغذی باشند، حداقل به ادعای سازندگان شخصیتپردازی شدهاند. به این صورت که مثلا ممکن است یک کاراکتر، روحیه همکاری تیمی بالایی داشته باشد و در کارهای مختلف کمک کند. یا در نقطه مقابل، ممکن است شخصیتی هم خصوصیات اخلاقی بدی داشته باشد و محیط کمپ شما را خراب کند. در مقابل چنین افرادی، شما قادر به اتخاذ تصمیمهای زیادی هستید. مثلا میتوانید با آنها درگیر شوید یا حتی آنها را از کمپ اخراج کنید. در این صورت هم ممکن است این افراد واکنشهای مختلفی نشان دهند؛ گاهی ممکن است بدون غر زدن از کمپ خارج شوند و گاهی هم عصبانی میشوند و یک درگیری شدید بین شما و آنها رخ میدهد!
سازندگان با قرار دادن چنین عناصری در بازی، سعی دارند یک روایت داستانی بهتر نسبت به نسخه قبلی ارائه دهند و کاری کنند که در کنار انجام ماموریتهای اصلی و فرعی، همین تقابلهای به ظاهر ساده با شخصیتهای مختلف هم خود بتواند به جذابیتهای داستانی بازی اضافه کند. علاوه بر این، شما قابلیت ساخت و ساز در کمپ را هم دارید و مثلا میتوانید کنسول بازی در آن قرار بدهید تا مردم سرگرم شوند و روحیه بهتری داشته باشند. علاوه بر این، به عنوان یک کمپ طبیعی است که به منابعی مثل آب و انرژی هم نیاز خواهید داشت که باید برای جمعآوری آنها تلاش کنید.
در مجموع، State of Decay 2 سعی دارد گیمپلیای شبیه به نسخه اول ولی در وسعتی بزرگتر، با جزییات بیشتر و صد البته واقعگرایانهتر از قبل ارائه دهد و از این طریق، تبدیل به تجربهای حتی بهتر از نسخه اول شود. علاوه بر این، این بهتر شدن فقط در زمینه گیمپلی و داستان نیست و مثلا سازندگان با تغییر کامل موتور گرافیکی، سعی دارند تجربه بصری و فنی بهتری ارائه کنند. در حالی که نسخه اول بازی با کرایانجین ساخته شده بود و البته تعدادی هم باگ فنی داشت، State of Decay 2 با موتور آنریل 4 ساخته خواهد شد و در نمایشهایی که از بازی دیدیم، پیشرفت گرافیکی کاملا واضح است و از آن مهمتر، مواردی مثل فیزیک هم بهبود پیدا کردهاند. مثلا در نسخه اول، اگر ماشین با یک مانع چوبی ساده برخورد میکرد، گاهی متوقف میشد، ولی در این نسخه شاهد شکستن طبیعی آن مانع چوبی خواهیم بود و زامبیها و مبارزه با آنها هم انیمیشنها و فیزیک بهتری به نسبت قبل خواهند داشت. همچنین بازی روی ایکس باکس وان ایکس و کامپیوتر از رزولوشن 4K پشتیبانی میکند و روی این دو پلتفرم، از نظر بصری حتی بهتر هم خواهد بود.
در مجموع، State of Decay 2 از آن دست بازیهایی است که قطعا خیلیها از ایده آن لذت میبرند. تلاش برای بقا در یک محیط آخرالزمانی و مملو از زامبی چیزی است که همیشه میتواند جذاب باشد و اگر استودیو آندد لبز بتواند ایدههایش برای بازی را بهدرستی اجرا کند، قطعا بازی کردن State of Decay 2 بسیار لذتبخش خواهد بود. به عنوان مورد پایانی، این بازی از همان روز انتشار برای مشترکین Xbox Game Pass در دسترس خواهد بود و از Play Anywhere هم پشتیبانی میکند و با خرید نسخه دیجیتالی بازی روی ایکسباکس وان یا پیسی، نسخه دیگر پلتفرم را هم به صورت رایگان دریافت میکنید.
نظرات خود را در مورد بازی State of Decay 2 با زومجی به اشتراک بگذارید.