بررسی بازی موبایل Lords of the Fallen

بازی‌های موبایل همواره محبوبیت زیادی داشته و دارند. چه آن زمان که گوشی‌های ساده‌ی مجهز به سیستم عامل‌های چون جاوا و سیمبین رایج بودند و چه امروزه که گوشی‌های هوشمند به محبوبیت فوق‌العاده‌ای در بین مردم رسیده‌اند، کاربران دوست داشتند تا در کنار تمام کار‌هایی که می‌توان با یک گوشی کرد، چند بازی هم روی آن داشته باشند تا در اوقات فراغت بدون آنکه خیلی زمان صرف کنند، بتوانند بازی‌های ویدیویی را تجربه کنند. اما خود بازی‌های موبایل نیز در طی تمام این سال‌ها، پیشرفت فوق‌العاده‌ای داشتند. زمانی بازی‌هایی چون Bounce یا Tetris اوج تجربه‌ای بود که می‌شد روی گوشی موبایل انجام داد و امروز شاهد بازی‌هایی هستیم که گاهی چند گیگ حجم و گرافیک‌هایی تقریبا کنسولی دارند.

به هر حال پیشرفت‌های سخت‌افزاری و محبوبیت بازی‌های موبایل، باعث شده تا استودیو‌هایی که در حوزه ساخت بازی‌های کنسولی و پی‌سی فعالیت می‌کردند نیز نیم‌نگاهی به بازی‌های موبایل داشته یا حتی برخی از آن‌ها کلا بی‌خیال کار قبلی شده و فقط بازی اندروید و آیفون توسعه بدهند. یکی از بازی‌هایی که پیش از این برای پی‌سی و کنسول‌ها عرضه شده بود و اخیرا هم نسخه موبایل آن منتشر شده، Lords of the Fallen است. بازی‌ای که در سال ۲۰۱۴ و با همکاری استودیو‌های سی‌آی گیمز و دِک 13 ساخته و به عنوان یکی از بازی‌هایی که از سری Souls استودیو فرام سافت‌ور الهام گرفته بود، روانه بازار شد. حال نسخه اندروید و آیفون این بازی نیز توسط سی‌آی گیمز ساخته و با قیمت ۱۰ دلار منتشر شده است. ولی آیا این بازی ارزش چنین قیمتی را دارد؟ در ادامه جواب آن را خواهیم داد.

همان‌طور که اشاره کردیم، نسخه اصلی Lords of the Fallen از سری Souls الهام گرفته بود و نسخه موبایلی این بازی نیز دقیقا به همان شکل از سری بازی‌های Infinity Blade مشهور الهام گرفته است. به هر حال وقتی که یک بازی یک گیگابایتی و ۱۰ دلاری خریداری می‌کنید، انتظار دارید تا بازی بتواند چیزی فراتر از آثار رایگان موجود در بازار به‌تان ارائه کند. اما خب Lords of the Fallen خیلی در ارائه چنین تجربه‌ای موفق عمل نمی‌کند. البته منظورم این نیست که بازی اصلا خوب نیست، بلکه منظورم این است که بازی آن اثر فوق‌العاده‌ای که شاید انتظار داشته باشید هم نیست.

اولین و اصلی‌ترین مشکل این بازی، به گیم‌پلی آن مربوط می‌شود. در بازی موبایل Lords of the Fallen برخلاف نسخه کنسولی، خبری از گشت و گذار در محیط نیست که خب این یک مساله عادی است و ایرادی هم به آن نمی‌گیریم. در عوض نسخه موبایل بازی شما را به مناطق مختلفی برده و در مقابل دشمن‌های متنوعی قرار می‌دهد. دشمن‌هایی که در هر مرحله با چند تن از آن‌ها روبرو می‌شوید و در نهایت هم باید با باس آن مرحله مبارزه کنید. سیستم مبارزات بازی طراحی بسیار ساده‌ای دارد. شما با کشیدن انگشت‌تان روی صفحه در آن جهت به دشمن ضربه وارد می‌کنید و با لمس کردن قسمت‌های راست یا چپ صفحه هم می‌توانید از ضربات دشمن جاخالی بدهید. همچنین یک علامت سپر نیز در قسمت وسط صفحه دیده می‌شود که با لمس کردن آن، می‌توانید با استفاده از سپر یا سلاح‌تان ضربه دشمن را دفاع کنید. یک مکانیزم دیگر هم در مبارزات Parry است که برای استفاده از آن، باید دقیقا در خلاف جهتی که دشمن سلاحش را حرکت می‌دهید انگشت‌تان را روی صفحه بکشید تا ضربه‌ای به سلاح او زده و برای چند ثانیه وی را گیج کنید. نحوه پیاده‌سازی این حرکات و مکانیزم‌ها در بازی بسیار ساده و کارآمد است و از این حیث باید سازندگان را تحسین کرد.

ولی خب همان‌طور که اشاره کردیم، بازی از حیث گیم‌پلی مشکل دارد و مشکل اصلی تکراری شدن شدید آن پس از گذشت مراحل اولیه است. درست است که مکانیزم‌های کنترل بازی بسیار کارآمد هستند، ولی واقعیت این است که سازندگان هیچ تلاشی برای تنوع بخشیدن به بازی در طول مراحل نکرده‌اند و شما فقط باید وارد مرحله جدید شوید، با دشمن‌هایی که فقط ظاهر متفاوتی نسبت به یکدیگر دارند مبارزه کنید و سپس به مرحله بعدی رفته و دوباره همین‌ها را تکرار کنید! تمامی مبارزه‌های بازی بدون استثنا از یک شیوه ساده پیروی می‌کنند؛ سه بار در برابر ضربات دشمن جاخالی داده یا از Parry استفاده کنید و زمانی که گیج شد به او ضربه بزنید. این وسط هرچه سلاح بهتری داشته باشید دشمن زودتر کشته خواهد شد و هرچه سلاح شما ضعیف باشد، دیرتر. این روند در بازی آنقدر و آنقدر تکرار می‌شود که دیگر حتی چند صحنه کلید‌زنی مانند نیز نمی‌توانند مانع از تکراری شدن آن‌ها شوند و در نهایت به جایی می‌رسید که واقعا دیگر از جاخالی دادن و ضربه زدن بد‌تان می‌آید.

البته باید به این نکته هم اشاره کنیم که در بازی امکان استفاده از مواردی مثل جادو نیز وجود دارد ولی خب هیچ‌یک از این‌ها نمی‌تواند تنوع خاصی به گیم‌پلی بازی ببخشد و Lords of the Fallen پس از گذشت چند ساعت، به شدت خسته‌کننده می‌شود. از این گیم‌پلی و مبارزات خسته‌کننده که بگذریم، بد نیست اشاره‌ای به سیستم شخصی‌سازی شخصیت‌ها در بازی داشته باشیم. بازی در مجموع سه کاراکتر دارد که می‌توانید یکی از آن‌ها را انتخاب کنید. با تمام کردن مرحله‌ها یا انجام دادن یک سری کوئست خاص که در صفحه اصلی بازی نشان داده می‌شوند، می‌توانید پول به دست بیاورید و با این پول برای خرید سلاح یا زره‌های بهتر اقدام کنید. تجهیزات مختلف تنوع خوبی در بازی دارند و این یکی یا حتی می‌توان گفت تنها دلیل شما برای ادامه بازی خواهید بود. همچنین به سبک بازی‌های کنسولی و پی‌سی، زمانی که آیتم جدید را خریداری و از آن استفاده می‌کنید، تاثیر آن روی ظاهر کاراکترتان را نیز می‌توانید مشاهده کنید.

در بازی همچنین قسمت‌هایی نیز وجود دارند که در آن‌ها می‌توانید سلاح یا آیتم‌هایی چون انواع و اقسام شربت‌ها را شخصا بسازید. برای این کار نیاز به مواد اولیه خواهید داشت که پس از تمام کردن مرحله‌ها به‌تان داده می‌شوند و در مجموع کمیاب هستند و در صورتی هم که مواد اولیه نداشته باشید، می‌توانید با پرداخت پول آن‌ها را خریداری کنید که این کار هزینه نسبتا می‌طلبد و سازندگان در مجموع به شکلی بین به دست آوردن پول و قیمت آیتم‌ها تعادل ایجاد کرده‌اند که اگر بخواهید آیتم‌های زیادی خریداری کنید، مجبور به پرداخت پول بیشتر از طریق سیستم پرداخت درون‌برنامه‌ای خواهید داشت که خب این برای یک بازی پولی و ۱۰ دلاری ایراد محسوب می‌شود.

مورد بعدی که از ویژگی‌های مثبت بازی به شمار می‌رود، جلوه‌های بصری آن است که البته این بخش هم بدون ایراد نیست. با توجه به حجم بالای بازی انتظار می‌رفت که شاهد گرافیک خوبی در آن باشیم که خب همینطور هم هست. تنوع محیط‌های بازی نسبتا بالا است و از قلعه‌های مختلف گرفته تا مناطق برفی را شامل می‌شود. طراحی دشمن‌ها، سلاح‌ها و شخصیت اصلی و محیط‌های داخلی نیز بسیار خوب و چشم‌نواز است و در مجموع شاهد بازی‌ای هستیم که از حیث بصری بسیار راضی‌کننده است. تنها مشکل گرافیکی بازی به برخی انیمیشن‌های آن مربوط می‌شود. البته که انتظار نداریم در یک بازی موبایل انیمیشن‌ها نزدیک به بازی‌های بزرگ روز باشند، ولی خب حداقل این انتظار نیز نمی‌رود که شخصیت اصلی به جای وارد کردن شمشیر در بدن دشمن، آن را در فضای خالی اطراف وی فرو کند!

کیفیت بالای بصری بازی عینا در مورد موسیقی‌ها و جلوه‌های صوتی آن نیز صدق می‌کند. صداگذاری برخورد شمشیر یا سلاح‌ها به دشمن به خوبی صورت گرفته و علاوه بر آن، موسیقی‌های خوبی نیز در بازی شنیده می‌شوند که هم با حس و حال کلی بازی مطابق هستند و هم اینکه هر موسیقی، در لحظه درست پخش می‌شود. منظورم این است که در حین مبارزه‌ها موسیقی با ریتم تند را می‌شنویم و در منو‌ها یا هنگامی که در حال نبرد نیستید، موسیقی‌هایی آرام‌تر پخش می‌شوند.

در مجموع، بازی اندروید و آیفون Lords of the Fallen به هیچ‌وجه بازی بدی نیست. اما به شرطی که به چشم یک بازی رایگان به آن نگاه کنیم. ولی وقتی برچسب قیمت ۱۰ دلاری روی بازی گذاشته می‌شود، ناخودآگاه انتظار‌ها نیز از آن بالا می‌رود و خب وقتی به عنوان چنین اثری بازی را بررسی کنیم، خیلی نمی‌توان به آن عنوان یک بازی موفق از آن یاد کرد. چرا که از همه بدتر گیم‌پلی بازی پس از گذشت مدتی حسابی خسته‌کننده و تکراری می‌شود و حتی اندک عواملی نیز که به بازی تنوع می‌دهند، قادر نخواهند بود تا شما را به تجربه آن ترغیب کنند. مشکل بعدی هم این است که با وجود پولی بودن بازی، باز هم سازندگان تلاش می‌کنند تا شما را به پرداخت پول بیشتر برای آن تشویق کنند که این مساله هم کمی آزاردهنده است.