گزارش باکس آفیس: تام هنکس با Sully‌ بر صدر جدول فرود آمد

باید خدا را شکر کنیم که «سالی» (Sully)، فیلم جدید کلینت ایستوود در میان تازه‌اکران‌های این هفته بود، وگرنه با وجود دسته‌گل‌هایی که دیگر فیلم‌ها به آب داده‌اند، باکس آفیس این هفته تبدیل به یک فاجعه‌ی تمام‌عیار می‌شد. «سالی» در اولین آخرهفته‌ی اکرانش رقم بسیار عالی ۳۵/۵۰۵ میلیون دلار را کسب کرد و در صدر جدول قرار گرفت. این شروع قدرتمند نشان از این دارد که فیلم در هفته‌های آینده‌ی توانایی این را دارد تا در بالای جدول باقی بماند. این درام که براساس داستان واقعی است، نقدهای تقریبا مثبتی را از منتقدان دریافت کرد و میانگین امتیاز A را از تماشاگران کسب کرده است.

این وسط، از موفقیت فیلم چندان هم نباید متعجب بود. چون «سالی» تقریبا تمام ویژگی‌های پیروزی در گیشه را در خود دارد. اول از همه، با فیلمی طرفیم که براساس یک رویداد تاریخی است که سال‌های زیادی از آن نگذشته و هنوز در ذهن مردم تازه است. ماجرای «معجزه‌ی رودخانه‌ی هادسون» یکی از آن داستان‌های کمیابِ خوشحال‌کننده‌ی خبری بود که حسابی معروف شد. حالا با فیلمی روبه‌رو هستیم که به اتفاقات دراماتیکِ پشت صحنه‌ی این رویداد می‌پردازد و با تمام اتفاقات شوکه‌کننده‌ای که در جریان فیلم می‌افتد، تماشاگران از سرانجام خوب این هیاهو آگاه هستند. راستی، «سالی» با استفاده از دوربین‌های آیمکس فیلمبرداری شده است. این یعنی فیلم قول بازسازی دقیق و هیجان‌انگیز آن رویداد را نیز به‌تان می‌دهد.

حالا تمام اینها را به‌علاوه‌ی کارگردانی شناخته‌شده و بازیگر ستاره‌ای مثل تام هنکس کنید که استاد بازی کردن شخصیت‌های امریکایی الهام‌بخش است. زمان ۹۶ دقیقه‌ای فیلم نیز از دست دادن آن را برای سینماروهای بزرگ‌سال غیرممکن می‌کند. بنابراین، «سالی» تمام خصوصیات لازم برای جذب مخاطب را دارد و فقط لازم بود تا فیلم خوبی باشد که ظاهرا همین‌طور هم است. حالا که حرف از دوربین‌های آیمکس شد باید بگویم که فیلم ۴ میلیون دلار  از درآمد افتتاحیه‌اش را نیز از سینماهای آیمکس کسب کرده است. هم‌اکنون این فیلم ۶۰ میلیون دلاری در جایگاه دوم بهترین افتتاحیه‌های گسترده‌ی تاریخ دوران کاری کلینت ایستوود قرار گرفته است. در رده‌ی اول «تک‌تیرانداز امریکایی» و افتتاحیه‌ی ۸۹ میلیون دلاری‌اش قرار دارد.

 همچنین «سالی» بعد از «فرشتگان و شیاطین» (۴۹ میلیون دلار) و «کُد داوینچی» (۷۷ میلیون دلار)، سومین افتتاحیه‌ی برتر تام هنکس در بین فیلم‌های لایو اکشن او نیز محسوب می‌شود. در نهایت «سالی» بعد از «هتل ترنسلوانیا ۲» (Transylvania Hotel 2) با ۴۸ میلیون دلار افتتاحیه، قسمت اول «هتل ترانسلوانیا» با ۴۲ میلیون دلار، «موذی: فصل دوم» (Insidious: Chapter 2) با ۴۰ میلیون دلار و «خانه‌ی شیرینم آلاباما» (Sweet Home Alabama) با ۳۵ میلیون دلار، پنجمین افتتاحیه‌ی برتر تاریخ ماه سپتامبر هم محسوب می‌شود. و در جواب به این سوال که فیلم از اینجا به بعد چگونه عمل می‌کند، باید گفت تحلیلگران فکر می‌کنند حداقل درآمد خانگی بالای ۱۰۰ میلیون دلار را می‌توان برای «سالی» پیش‌بینی کرد. مسئله این است که فیلم‌های تام هنکس معمولا خوب در جدول دوام می‌آورند. چون فیلم‌های او معمولا نه تنها خوب هستند، بلکه مورد توجه تماشاگران بزرگ‌سال‌تر نیز قرار می‌‌گیرند. بنابراین کافی است فیلم چند هفته‌ای در سینماها نمایش داشته باشد تا مخاطبانش رد آن را بزنند.

«وقتی شاخه‌ی درخت می‌شکند» (When the Bough Breaks) دیگر تازه‌اکران این هفته است که اگرچه منتقدان حسابی از خجالت آن درآمده‌اند، اما چندان در گیشه بد ظاهر نشده است. در واقع این تریلر رومانتیک در وضعیت خوبی به سر می‌برد و با کسب ۱۵ میلیون دلار به عنوان افتتاحیه در جایگاه دوم چارت جای گرفت. این فیلم با بازی موریس چسنات و رجینا هال درباره‌ی زوجی است که توانایی بچه‌دار شدن ندارند. بنابراین زن جوانی را به عنوان رحم اجاره‌ای گیر می‌آورند. طبق معمول این جور فیلم‌ها، مشخص می‌شود این زن جوان بی‌آزار چندان هم بی‌آزار نیست.

کمپانی سونی در چند سال اخیر عادت کرده تا در این بازه‌ی زمانی فیلمی در سبک تریلرهای دهه‌ی نودی اما با بازیگران سیاه‌پوست عرضه کند و حالا بعد از No Good Deed و The Perfect Guy این سومین محصول آنها در این زیرژانر محسوب می‌شود که از قضا با اینکه تمامی‌شان فیلم‌های بسیار ضعیفی هستند، اما خیلی سودده هم هستند. بنابراین مشخص است که چرا آنها بی‌خیال این روند نمی‌شوند. این فیلم‌ها مخصوص کسانی است که دلشان برای فیلم‌های «تهاجم به خانه»‌ی دهه‌ی نودی تنگ شده است و می‌خواهند یک فیلم صرفا تجاری با بازیگران سیاه‌پوستی ببینند که درباره‌ی تبعیض نژادی یا مبارزات تاریخی نباشد. اگر فکر می‌کنید تعداد این گروه تماشاگران کم است، اشتباه می‌کنید. «وقتی شاخه‌ی درخت می‌شکند» افتتاحیه‌ای در حد و اندازه‌ی دو فیلم فوق (بالای ۲۵ میلیون دلار) نداشته است، اما کماکان داریم درباره‌ی یک تریلر ۱۰ میلیون دلاری حرف می‌زنیم که ۱۵ میلیون دلار دشت کرده است. این یعنی فیلم در بدترین حالت اکران خانگی‌اش را با کسب چیزی نزدیک به ۳۱ میلیون دلار به پایان خواهد رساند و این یعنی پیروزی.

سومین تازه‌اکران این هفته انیمیشنی به اسم «حیات وحش» (The Wild Life) از بلژیک است که داستان رابینسون کروزو را از زاویه‌ی دید حیوانات روایت می‌کند. این انیمیشن ۱۳ و نیم میلیون دلاری تاکنون ۲۰ میلیون دلار از بازارهای خارجی کسب کرده و در آخرهفته‌ی افتتاحیه‌‌اش در امریکای شمالی هم ۳/۴ میلیون دلار به جیب زد. ظاهرا استودیوی لاینزگیت به عنوان پخش‌کننده‌ی این فیلم به موفقیت جمع‌و‌جور خوبی رسیده است. حالا باید ببینیم هفته‌ی بعد «جادوگر بلر» (Blair Witch) و سه هفته‌ی بعد «دیپ‌واتر هورایزن» (ِDeepwater Horizon) چگونه عمل خواهند کردند.

بالاخره به آخرین اکران جدید این هفته، «اتاق ناامیدی‌ها» (The Disappointments Room) از استودیوی روگ پیکچرز می‌رسیم که بعد از اعلام ورشکستی در سال پیش، این اولین فیلمی است که از انبارهایشان بیرون می‌آید و اکران می‌شود. اما ظاهرا این فیلم باید در همان انبار باقی می‌ماند. چون این فیلم ترسناک که ۱۵ میلیون دلار خرج ساختش شده، با اینکه در یک هزار و ۵۵۴ سینما نمایش داشته، اما انگار نه انگار. فیلم فقط ۱.۴ میلیون دلار کسب کرد و منتقدان هم آن را یکی از بدترین فیلم‌های امسال معرفی کردند.

در میان فیلم‌های قدیمی جدول، «نفس نکش» (Don’t Breathe) را داشتیم که در هفته‌ی سوم اکرانش ۸/۲ میلیون دلار دیگر کسب کرد و مجموع درآمدش را بعد از ۱۷ روز به رقم شگفت‌انگیز ۶۶/۸ میلیون دلار رساند. این تریلر ترسناکِ ۱۰ میلیون دلاری هنوز این فرصت را دارد تا از مرز ۸۰ میلیون دلار درآمد خانگی عبور کند و این‌گونه در کنار «مهمانی سوسیسی» (Sausage Party) تبدیل به موفقیت بزرگ دیگری برای سونی شود. این در حالی بود که «کوبو و دو تار» (Kubo and the Two Strings)، ۳/۲۳ میلیون دلار دیگر در هفته‌ی چهارم اکرانش کسب کرد و مجموع درآمد خانگی‌اش را به رقم ۴۰/۸ میلیون دلار رساند. این فروش خوبی برای این انیمیشن تحسین‌شده نیست، اما شاید نامزدی فیلم به عنوان بهترین انیمیشن اسکار بتواند این فیلم را در اکران‌های بعدی‌اش سر زبان‌ها بیاندازد. در نهایت به «جوخه‌ی انتحار» (Suicide Squad) می‌رسیم که در ششمین هفته‌ی اکرانش ۵/۶۵ میلیون دلار کسب کرد و مجموع درآمدش را به ۳۰۷/۴ میلیون دلار رساند. این یعنی «جوخه‌ی انتحار» رسما فروش ۳۰۶ میلیون دلاری «روز استقلال» را پشت سر گذاشته و به پرفروش‌ترین فیلم کارنامه‌ی ویل اسمیت تبدیل شده است. مجموع درآمد جهانی این فیلم ۶۹۹/۴ میلیون دلار است.

جدول ۱۰ فیلم برتر هفته

نگاهی به برخی فیلم‌های تازه‌اکرا‌ن‌شده‌ی این هفته:

سالی

Sully

بعد از «تک‌تیرانداز آمریکایی» که به بهترین فیلمش از لحاظ تجاری تبدیل شد، اما موفقیت هنری خاصی را برای او به ارمغان نیاورد، کلینت ایستوود سراغ اقتباس از روی یک داستان واقعی دیگر رفته است. ماجرا به روز پانزدهم ژانویه سال ۲۰۰۹ برمی‌گردد. زمانی که معجز‌ه‌ی رودخانه‌ی هادسون اتفاق افتاد. خلبان سالنبرگر معروف به سالی (با بازی تام هنکس) بعد از اینکه متوجه می‌شود هواپیما از کار افتاده است، با فرود آمدن بر روی آب‌های یخ‌زده‌ی رودخانه‌ی هادسون جان ۱۵۵ مسافر هواپیما را نجات می‌دهد. اما ماجرا همین‌جا و با تقدیر از سالی به پایان نرسید. خیلی زود رسانه‌ها و عموم این سوال را به میان کشیدند که اگر خلبان فرصت فرود آوردن هواپیما در فرودگاه را داشته، چرا دست به چنین کار خطرناکی زده است؟ این به هیاهویی ختم می‌شود که شهرت و دوران کاری سالی را تهدید خواهد کرد. کلینت‌ ایستوود در مقام کارگردان، بگیر-نگیر دارد. یعنی در مقابل فیلم‌های خوبش، بعضی‌وقت‌ها احتمال ناامید کردن طرفدارانش از او می‌رود. اما با توجه به واکنش اکثر منتقدان به نظر می‌رسد «سالی» به یکی از خوب‌های او تبدیل شده است.

تاد مک‌کارتی از هالیوود ریپورتر که فیلم را خیلی دوست دارد می‌نویسد: «یک درود پرانرژی و مهم به حرفه‌ای‌گری و خوب بودن در شغل‌تان. "سالی" به وضوح واقعیت‌های فیزیکی و المان‌های انسانی فرود دراماتیک و امنِ جت هواپیمایی ایالات متحده بر روی رودخانه‌ی هادسون در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۵ را به تصویر می‌کشد». پیتر تراویس از رولینگ استون که از فیلم راضی است می‌آورد: «فیلم نظر و احترامتان را از طریق عمیق شدن در سوژه‌اش و پیدا کردن ترس و خود تردیدی مردی که هرگز خودش را یک قهرمان نمی‌دانست جلب می‌کند. این فیلمِ شگفت‌انگیزی است». کنت توران از لس آنجلس تایمز می‌آورد: «سالی در جایی از فیلم نگران این است که آیا او را به عنوان یک قهرمان یا یک فریبکار به یاد خواهند آورد، اما فیلم که اسم او را یدک می‌کشد شما را با چنین تردیدی روبه‌رو نمی‌کند». جیمز براردینلی که سه ستاره به فیلم داده می‌آورد: «از آنجایی که این داستان خیلی مشهور است، ممکن است بپرسید آیا متریال کافی برای ساخت یک فیلم بلند از روی آن وجود دارد، "سالی" جواب می‌کند که بله... اگرچه "سالی" فیلمی در حد و اندازه‌ی نامزدی اسکار نیست، اما ثابت می‌کند که به ترتیب درگیرکننده، هیجان‌انگیز و تنش‌زا است». کریس ناشاوِتای از اینترتینمنت ویکلی که فیلم را کم و بیش دوست داشته می‌نویسد: «دلیل کار کردن فیلم هنکس است... روی کاغذ سالنبرگر کاراکتر استاندارد و یک‌بعدی است. معمایی که دو بال بر روی سینه‌اش سنجاق شده است. هیچ‌ چیز سینمایی‌ای درباره‌ی او وجود ندارد. اما البته که هنکس سال‌ها جذابیت، عمق، حسن نیت و اعتماد به داستان اضافه می‌کند که لزوما در سناریوی تاد کومارنیکی وجود ندارد». امتیاز متاکریتیک این فیلم ۷۵ است.

گزارش باکس آفیس هفته‌ی گذشته

---