طراح بازی Doom از خشونت در بازی های ویدیویی می گوید
طراح بازی Doom به تازگی درباره موضوع خشونت در بازیهای ویدیویی و تاثیرات فرهنگ روی آن صحبت کرده است.
خشونت در بازیهای ویدیویی مسئلهای است که در سالهای اخیر بحثهای مختلفی پیرامون آن مطرح شده و منتقدان زیادی داشته است. اکنون سازنده یکی از خشنترین مجموعههای تاریخ سرگرمی نیز دیدگاهش را درباره خشونت در بازیهای ویدیویی مطرح کرده است؛ جان رومرو که وی را به عنوان طراح بازی Doom و یکی از خالقان اصلی این سری میشناسند نظرات جالبی در این خصوص دارد.
به گزارش وبسایت GI.biz طی کنفرانسی که با عنوان GameOn Ventures در شهر تورنتو برگزار شد، جان رومرو گفت که گسترش خشونت در سطح جامعه ریشههای فرهنگی دارد و به بازیکنان بازیهای ویدیویی ارتباط پیدا نمیکند. رومرو توضیح داد:
من معتقدم که بازیها جنبه فرهنگی دارند و خشونتی که ما در جهان میبینیم [نتیجهی] چیزی فراتر از بازیها است. بازیهای ویدیویی در کشورهای زیادی مثل کانادا، آلمان، ژاپن، انگستان، ایرلند و ... وجود دارند. تمام این کشورها مصرفکنندگان حرفهای بازیها هستند، ولی ما حوادث خشونتبار مشابهی را در این مناطق مشاهده نمیکنیم. [بنابراین] این مسئله مربوط به بازی نیست، بلکه به سلاح ارتباط دارد. موضوع کامپیوتر نیست بلکه فرهنگ است. این قضیه به بازیکنها نیز ربطی ندارد.
رومرو همچنین با اشاره به بازیهایی مثل Gone Home و Her Story، درباره این بحث که «بازی چیست؟» مطالبی را عنوان کرد. وی گفت:
بنابر اعتقاد مردمی که در دهه ۷۰ به انجام سرگرمیهای تختهای و رومیزی میپرداختند، بازیهای رایانهای اصلا بازی محسوب نمیشدند. همچنین در نظر افرادی که در دهه ۸۰ با بازیهای رایانهای سرگرم بودند، بازیهای کنسولی، بازی نبودند. درحالی که ما حد و مرز بازیها را گسترش میدهیم، افراد در این خصوص میپرسند که آیا این اثر یک بازی است؟ آیا Gone Home یک بازی است؟ Life is Strange چطور؟ همینطور آیا Her Story یک بازی است؟ بله، من فکر میکنم که اینها بازی هستند.
وقتی که ما مرزهای بازیها را گسترش میدهیم؛ هنگامی که تواناییها و قابلیتهای این رسانه را میسنجیم، همواره افرادی هستند که میپرسند آیا اثر جدید نیز در چهارچوب بازیها تعریف میشود؟ این در حالی است که ما آن [چهارچوب] را گسترش دادهایم.
رومرو قبلا پیشبینی کرده بود که یک روز مردم به این باور میرسند که بازیهای ویدیویی نهایت هنر هستند. او گفته بود:
من این موضوع را کاملا باور دارم. برنامهنویسی نوعی هنر است؛ طراحی مرحله، انیمیشن و مدلسازی نیز گونههای مختلف هنر هستند؛ نویسندگی نیز هنر محسوب میشود؛ همه اینها در ترکیب با هم، یک شکل کلی از هنر را به وجود میآورند که بسیار پیچیده و کامل است، مخصوصا اگر به خوبی اجرا شود. در آینده موزهها به این حقیقت پی میبرند و میتوانند به مردم نیز نشان بدهند که چرا بازیهای ویدیویی نهایت هنر هستند.
جان رومرو که یکی از باسابقهترین افراد فعال در حوزه بازیهای ویدیویی است، به عنوان بنیانگذار استودیوی خوشنام اید سافتور (به همراه افراد دیگر از جمله جان کارمک) و طراح بسیاری از بازیهای بزرگ این استودیو شناخته میشود. مهارتهای او در طراحی بازی در کنار تکنیکهای برنامهنویسی منحصربهفردی که به وسیله جان کارمک ابداع شدند منجر به ساخت بازیهای معروفی از جمله Wolfenstein 3D و Doom و Quake شد و در نهایت سبک تیراندازی اولشخص را به جایگاه امروزیاش رساند.